تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان

این مطالعه به منظور بررسی اثر پرک کردن بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند به همراه استفاده از دو منبع نیتروژن (اوره و کنجاله سویا) در گوسفند مهربان اجرا شد. در این تحقیق از شش راس گوسفند نر مهربان در قالب طرح چرخشی استفاده گردید. جیره های آزمایشی این بررسی بر اساس درصد ماده خشک عبارتند از: جیره 1 (ساقه یونجه 30% و جو معمولی 70%)، جیره 2 (ساقه یونجه 30% و جو پرک شده 70%)، جیره 3 (ساقه یونجه 30%، جو معمولی 17/69% و اوره 83/0%)، جیره 4 (ساقه یونجه 30%، جو پرک شده 17/69% و اوره 83/0%)، جیره 5 (ساقه یونجه 30%، جو معمولی 45/62% و کنجاله سویا 35/67%) و جیره 6 (ساقه یونجه 30%، جو پرک شده 65/62% و کنجاله سویا 35/7). قابلیت هضم چربی خام جیره اول با جیره دوم اختلاف معنی داری داشت (05/0P<) و سایر ضرایب هضمی مواد مغذی اختلاف معنی داری نداشتند (05/0