بررسی فراوانی و مقاومت چند دارویی اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک جدا شده از کودکان زیر 5 سال مبتلا به اسهال بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1388تا 1389

اشریشیاکلی انتروپاتوژن (Enteropathogenic Escherichia coli; EPEC) عامل عمده اسهال کودکان و نوزادان در کشورهای در حال توسعه است، اما به طور روز افزون در کشورهای توسعه یافته نیز مشاهده می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی EPEC و وضعیت مقاومت چند دارویی در سویه جدا شده از کودکان زیر 5 سال مبتلا به اسهال بستری در بخش اطفال در بیمارستان شهید بهشتی کاشان می باشد.
برای انجام این مطالعه توصیفی ابتدا 313 نمونه مدفوع با روش رکتال سواب از کلیه کودکان زیر 5 سال مبتلا به اسهال بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان از آبان 1388 تا اردیبهشت 1389 جمع آوری شده، سپس نمونه ها از لحاظ وجود پاتوتایپ EPEC از طریق PCR جهت شناسایی ژن eae مورد بررسی واقع شدند. الگوی مقاومت چند دارویی EPEC مجزا شده با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید، سفالکسین، ایمی پنم، سفتریاکسون، سفتازیدیم، استرپتومایسین و آمپی سیلین مورد ارزیابی قرار گرفت.
از 178 نمونه اشریشیاکلی، 51 مورد (6/28 درصد) EPEC جداسازی گردید، که در این مطالعه بیشترین فراوانی آن مربوط به کودکان زیر 1 سال بود. میزان مقاومت چند دارویی در این پاتوتایپ 6/70 درصد مشاهده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که EPEC یکی از عوامل مهم ایجاد اسهال در کودکان مذکور بوده و میزان آن بسیار بالا می باشد. بنابراین به منظور درمان کامل و جلوگیری از گسترش اسهال ناشی از این سویه های مقاوم در کودکان، انجام دقیق تست های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک ضروری است.