ویژگی های آیرودینامیک گفتار به دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل

اهداف. اندازه گیری های آیرودینامیک، از روش های مفید و متداول بالینی برای کسب اطلاعات عینی در مورد عملکرد آوایی است. هدف از این مطالعه، بررسی آیرودینامیک های گفتار به دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل و مقایسه آن با افراد عادی بود.
روش ها. این پژوهش مورد- شاهدی در سال 1386 انجام شد. 19 مرد شیمیایی ناشی از گاز خردل به عنوان گروه مورد و 20 مرد به عنوان گروه شاهد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دستگاه ST1 Dysphonia (ساخت شرکت. G.M) بود. متغیرهای ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، میانگین سرعت جریان هوا در طول آواسازی و حجم کلی بازدم اندازه گیری شدند. مقادیر شاخص های سرعت آوایی و میزان آواسازی نیز مورد سنجش قرار گرفتند. همبستگی بین متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با نرم افزار آماری SPSS 11 و آزمون های تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها. در کلیه متغیرها به جز میانگین سرعت جریان هوا، اختلاف آماری معنی داری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (05/0>p). طبق نتایج همبستگی بین زمان آواسازی و ظرفیت حیاتی و حجم آواسازی و زمان آواسازی در گروه بیمار همبستگی معنی دار وجود داشت، درحالی که در گروه کنترل این همبستگی وجود نداشت.
نتیجه گیری. بیماران شیمیایی با گاز خردل در شاخص های ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، شاخص سرعت آوایی، حجم کلی بازدم و میزان آواسازی اختلال دارند.