مقایسه انسان شناسی کانت با علم النفس ارسطویی

«انسان» از دیرباز مورد توجه اندیشمندان بوده و موجب به وجود آمدن علوم مختلفی شده است.این علوم در طول تاریخ دچار تطورات و دگرگونی هایی شده اند. علم النفس سنتی و مردم شناسیمدرن، دو دانش با دو رویکرد کاملا متفاوت ناظر به همین مسئله هستند. اما شکاف محتوایی بیناین دو دانش، به صورت ناگهانی به وجود نیامده، بلکه در دوران روشنگری هم جهت با انقلابکپرنیکی در ساحت فلسفه تغییراتی نیز در روش شناخت انسان نیز به وجود آمد که می توان نمونهبارز آن را در کتاب «انسان شناسی از منظری پراگماتیک» دید.
این مقاله با رویکرد تحلیلی و نظری در پی مقایسه انسان شناسی کانت و ارسطو است. حاصلآنکه کانت در انسان شناسی سعی در تبیین طبیعت انسان از نگاهی پراگماتیک دارد و طبیعت انسانرا به وجوه اجتماعی آن، مانند تمدن، جامعه پذیری، تربیت و... گره زده و می کوشد تبیین جامعی ازوجوه فردی و جمعی انسان ارائه دهد. رویه کانت بر خلاف سنت علم النفسی، به هیچ وجهذات گرایانه نبوده و دقیقا مرحله واسطی بین این سنت و علوم انسانی مدرن به حساب می آید.