نقش برهمکنش نیکوتین و گیرنده های دوپامینی D2 هیپوکامپ پشتی در رفتار اضطرابی

نیکوتین می تواند با اثر مستقیم بر گیرنده های پیش سیناپسی نیکوتینی، رفتار اضطرابی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین براساس مطالعات انجام شده، هیپوکامپ پشتی و گیرنده های دوپامینی D2 در تعدیل رفتارهای شبه اضطرابی نقش دارند. این مطالعه با هدف بررسی نقش گیرنده های دوپامینی D2 هیپوکامپ پشتی بر روی رفتار اضطرابی القاشده با نیکوتین در موش سوری انجام شد.
در این مطالعه تجربی موش های سوری نر با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید و زایلزین بیهوش شدند و در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند. سپس دو کانول در ناحیه هیپوکامپ پشتی گذاشته شد. به تمام حیوانات قبل از شروع آزمون رفتاری برای بهبودی یک هفته فرصت داده شد و سپس اثر نیکوتین، سولپیراید و کینپیرول بررسی شد. تست صفحه سوراخ دار برای سنجش رفتارهای شبه اضطرابی استفاده شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه و تست دانت به کمک نرم افزار SPSS 17 تجزیه و تحلیل شد.
تزریق درون صفاقی نیکوتین، تعداد سرک کشی را کاهش داد (0.001>p)، اما روی فعالیت حرکتی تاثیری نداشت (0.05>p).
به نظر می رسد گیرنده های دوپامینی D2 هیپوکامپ پشتی، نقش تعدیل کننده روی پاسخ اضطرابی القاشده با نیکوتین دارد.