بررسی فراوانی اختلال شناختی در سالمندان، قبل و بعد از عمل جراحی در بخش های جراحی بیمارستان های آموزشی همدان

بروز بالای دلیریوم بعد از عمل به دنبال جراحی انتخابی غیر قلبی (54- 4%)، یک سرآغاز بالینی سودمند برای مطالعه ارتباط آن با اختلالات شناختی و عملکردی بعد از عمل ارائه می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع اختلال شناختی در ساللمندان، قبل و بعد از عمل جراحی در بخش های جراحی بیمارستان های آموزشی همدان انجام شد.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی 160 نفر از سالمندان مراجعه کننده به بخش های جراحی بیمارستان های آموزشی همدان در یک مقطع زمانی یک ساله (زمستان 87 تا زمستان 88) مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر بیمار پرسشنامه ای شامل سن، جنس، نوع عمل جراحی، نوع بیهوشی و طول مدت بیهوشی تکمیل گردید. برای بررسی وضعیت شناختی، بیماران قبل از عمل جراحی و سه روز بعد از آن توسط پرسشنامه (Mini Mental State Examination) MMSE مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پرسشنامه مذکور نمره 30 نمره کامل، نمره زیر 25 نشان دهنده احتمال تخریب شناختی و زیر 20 نشان دهنده تخریب قطعی می باشد.
میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 80/5±40/75 سال بود. بیشتر این بیماران (6/35%) در گروه سنی 71 تا 75 سال و مرد (5/67%) بودند. نمره MMSE قبل از عمل جراحی در 6/75% بیماران؛ بالای 25، در 9/16%؛ 20 تا 25 و در 5/7% بیماران؛ کمتر از 20 بود. این نمره بعد از عمل جراحی در 5/52% بیماران؛ بالای 25، در 8/28%؛ 20 تا 25 و در 7/18% بیماران؛ کمتر از 20 بود. تفاوت معنی داری بین درصد افرادی که قبل از عمل نمره کمتر از 20 دریافت کرده بودند و بیمارانی که بعد از عمل نمره کمتر از 20 دریافت کرده اند، وجود دارد (001/0 >P).
افزایش موارد اختلال شناختی بعد از عمل جراحی در مطالعه حاضر نشان از تاثیر عمل جراحی بر عملکرد شناختی بیماران سالمند دارد. به نظر می رسد ارزیابی عملکرد شناختی بیماران سالمندی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، توسط تیم درمانی ضروری است.