بررسی علائم قبل و بعد از عمل جراحی تیمکتومی و پاتولوژی تیموس در بیماران مبتلا به میاستنی گراو

غده تیموس با توجه به اینکه بخشی از ایمنی بدن را تامین می نماید می تواند منشا نئوپلاسم های خوش خیم یا بد خیم باشد و با تغییرات فوق یا حتی بدون تغییر پاتولوژیک واضح باعث بیماری میاستنی گراو گردد این بیماری منجر به ضعف عمومی به خصوص در هنگام فعالیت می گردد. در چنین وضعیتی تیموس مولد آنتی بادی هایی می شود که قابلیت رقابت با استیل کولین را داشته و رسپتورهای نیکوتینیک سیناپس عصب به عضله را اشغال کرده و منجر به اختلال کار استیل کولین می شوند. این مطالعه به منظور تعیین وضعیت بیماران مبتلا به میاستنی گراو قبل از تیمکتومی و پاتولوژی غده تیموس این بیماران و وضعیت بهبودی آنها پس از عمل جراحی انجام گرفت. در این راستا ارتباط بیماری با سن و جنس و سابقه فامیلی ارزیابی گردید.
32 بیمار مبتلا به میاستنی گراو که طی سال های 81-72 در بیمارستان دی تهران مورد عمل جراحی قرار گرفته بودند با بررسی محتویات پرونده بیمارستانی و شرح حال موجود، علائم قبل از عمل جراحی، نوع پاتولوژی غده تیموس و وضعیت بهبود آنها پس از عمل جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت.
از بیماران مورد بررسی 4/59% زن و 6/40% مرد بودند و 4/84 % آنها سن بیش از 20 سال داشتند. نتیجه پاتولوژی حاصل از تیمکتومی 75/18% تیموما، 50% هیپرپلازی تیموس و 25/31% بدون تغییرات پاتولوژیک در تیموس گزارش گردید. از نظر وفور علائم قبل از عمل جراحی بیشترین شکایت بیماران افتادگی پلک و کمترین آن ضعف عضلات جونده بوده است و از نظر بهبود پس از عمل جراحی 6/36 بهبودی کامل، 40% بهبودی نسبی، 20% بدون تغییر در وضعیت بیماری و تنها یک مورد از تشدید علائم شکایات داشت.
گر چه میاستنی گراو بیماری نادری است ولی تشخیص به موقع و زود هنگام آن و انجام عمل جراحی تیمکتومی حتی قبل از درمان دارویی کمک بسیار زیادی به بهبود بیماری تا حد عدم نیاز به دارو می نماید