ارتباط کانون کنترل سلامت، حافظه و رابطه پزشک - بیمار با رضایت از درمان در مبتلایان به دیابت نوع II

رضایتمندی بیماران دیابتی از درمان یکی از روش های ارزیابی کیفیت مراقبت بهداشتی و در عین حال به عنوان عامل اساسی در پیش بینی پیامد درمانی می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط کانون کنترل سلامت، حافظه و رابطه پزشک - بیمار با رضایت از درمان انجام گرفته است.
این مطالعه از نوع مطالعات همبستگی می باشد که بر روی 115 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع II در فاصله زمانی خرداد تا مرداد 1389 به درمانگاه غدد بیمارستان سینا تبریز مراجعه کرده بودند، انجام شد. برای گردآوری اطلاعات پس از سوالات دموگرافیک، پرسش نامه های رابطه پزشک - بیمار (PDRQ-9)، مقیاس چندوجهی کانون کنترل سلامت (MHLC)، پرسش نامه ی حافظه گذشته نگر و آینده نگر (PRMQ) و پرسش نامه رضایتمندی بیمار - فرم کوتاه (PSQ-18) در مورد افراد شرکت کننده اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون معنی داری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد.
نتایج نشان داد بین کانون کنترل سلامت بیرونی قدرت – دیگران و رابطه مطلوب پزشک – بیمار با رضایت از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع II رابطه مثبت وجود دارد اما بین حافظه با رضایت از درمان، رابطه ای وجود ندارد. همچنین از میان متغیرهای پیش بین، رابطه پزشک – بیمار می تواند رضایت از درمان را پیش بینی کند.
براساس نتایج پژوهش بیماران دیابتی نوع II که کانون کنترل سلامتشان از نوع بیرونی قدرت – دیگران بوده و همچنین رابطه مطلوبی با پزشکشان برقرار می کنند، رضایت بیشتری از درمانشان دارند. از طرفی می توان پیش بینی کرد بیمارانی که رابطه ی مطلوبی با پزشکشان دارند رضایت بیشتری از درمان خود داشته باشند.