بررسی ارزش های تشخیصی CPR، ESR و شمارش گلبول های سفید در تشخیص کوریوآمنیونیت در مادران مراجعه کننده با پارگی زودرس پرده ها

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
فاکتورهای آزمایشگاهی متعددی جهت تشخیص عفونت پرده های جفتی مورد استفاده قرار گرفته است از این فاکتورها می توان به سرعت رسوب گلبولهای قرمز، CRP و شمارش لوکوسیت ها، اشاره نمود. با این حال نتایج مطالعات در این مورد متفاوت و گاه متضاد بوده است. این مطالعه با هدف تعیین نقش CRP، ESR و شمارش لوکوسیت ها در تشخیص عفونت پرده های جفتی در مادران مراجعه کننده با پارگی زودرس پرده ها انجام شد.
روش بررسی
این مطالعه از نوع مشاهده ای و توصیفی- تحلیلی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه بیمارانی بود که با تشخیص پارگی زودرس پرده ها قبل از هفته 37 حاملگی (Premature PROM) مراجعه داشتند. روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت متوالی (غیر تصادفی) بود و حجم نمونه 70 نفر بود. داده های مورد نظر در مورد بیمارانی که وارد مطالعه شده و معیارهای ورود را داشتند و فاقد معیارهای خروج بودند، از طریق مصاحبه با بیماران و همچنین داده های آزمایشگاهی، جمع آوری گردید. داده ها وارد رایانه شده و با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون T مستقل و در صورت نیاز تست های ناپارامتری و برای داده های کیفی آزمون 2X، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها
در این مطالعه جمعا 70 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. هیچکدام از بیماران سابقه فشار خون قبل از هفته 20 حاملگی، فشار خون در حاملگی قبل و سابقه مصرف دارو نداشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی تست CRP در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 7/16%، 7/67%، 5/4% و 8/89%، در مورد شمارشWBC در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 7/16%، 1/63%، 4% و 1/89% و در مورد ESR در تشخیص کوریوآمنیونیت به ترتیب 7/66%، 8/50%، 1/11% و 3/94% بود.
نتیجه گیری
مطالعه حاضر گزارشات قبلی را که استفاده از CRP برای پیشگویی کوریوآمنیونیت بالینی یا بافتی را زیر سوال برده بودند، تایید می کند. از سوی دیگر عدم ارتباط بین مقادیر ESR و شمارش WBC با کوریوآمنیونیت که با برخی مطالعات قبلی تناقض دارد، لزوم انجام مطالعات آتی با حجم نمونه بیشتر و بکارگیری فاکتورهای التهابی متنوع تر را مطرح می نماید.
زبان:
فارسی
در صفحه:
48
لینک کوتاه:
magiran.com/p856016 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!