سطح آگاهی از علائم هشداردهنده سرطان و عوامل مؤثر بر آن در جمعیت 18 سال به بالای تهران

تشخیص بموقع علائم هشداردهنده سرطان و انجام اقدامات لازم می تواند گام مؤثری در جلوگیری از ابتلا و در مراحل بعد مانع وارد شدن بیماری به مراحل پیشرفته باشد. مطالعه حاضر به عنوان اولین پژوهش جامع، میزان آگاهی از علائم هشداردهنده سرطان و عوامل مؤثر بر آن را در ساکنین شهر تهران بررسی نمود.
روش تحقیق: این مطالعه مقطعی در سال 1386، بر روی تمامی افراد بالاتر از 18 سال ساکن تهران و حومه انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه از 2500 نفر که از طریق نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شده بودند، جمع آوری گردید. در این پژوهش، آگاهی به عنوان متغیر پاسخ پنهان بر مبنای شناخت افراد نسبت به 9 علامت هشداردهنده سرطان به وسیله مدل رگرسیون کلاس پنهان تعمیم یافته، مورد سنجش قرار گرفت؛ همچنین عوامل مؤثر بر میزان آگاهی ارزیابی گردید. تحلیل ها با استفاده از نرم افزارLatent Gold انجام شد.
تعدادکمی از پاسخ دهندگان (82/18%) دارای سطح آگاهی بالا نسبت به علائم هشداردهنده سرطان بودند و بیشتر آنان دارای آگاهی متوسط (49/59%) و پایین (69/26%) بودند. مهمترین عوامل مؤثر بر میزان سطح آگاهی افراد شامل سطح تحصیلات، جنس و وضعیت تاهل بودند.
این مطالعه نشان داد که در مجموع سطح آگاهی و شناخت علائم هشداردهنده سرطان در جامعه مورد مطالعه پایین است. اطلاعات به دست آمده در خصوص میزان آگاهی و عوامل مؤثر بر آن در تدوین برنامه های مربوط به پیشگیری از سرطان، بویژه در حوزه آموزش بهداشت، مفید می باشد.