بررسی فراوانی تومور های غدد بزاقی در دومرکز ارجاع دانشگاه علوم پزشکی قزوین 1388-1387

تومورهای غدد بزاقی، گروه مهمی از ضایعات پاتولوژیک ناحیه سر و گردن را شامل شده و اغلب در بزرگسالان دیده می شوند. از لحاظ کلینیکی تومورهای بزاقی اغلب فاقد علامت هستند و ممکن است پس از گذشت زمان آشکار شوند با توجه به خلا اطلاعاتی در رابطه با میزان فراوانی تومور های غدد بزاقی در شهرستان قزوین این مطالعه با هدفتعیین فراوانی تومورهای غدد بزاقی در آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی قزوین و بیمارستان قدس بین سالهای 1378 تا 1388 انجام شد.

این مطالعه به صورت توصیفی و با استفاده از داده های موجود انجام شد.پرونده تمام بیماران مبتلا به تومور های غدد بزاقی بین سال های 1388-1378 از بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی قزوین و بیمارستان قدس قزوین به عنوان مرکز جراحی سر و گردن استخراج شد و مورد بازبینی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از پرونده بیماران شامل سن، جنس، محل و نوع هیستولوژیک ضایعه سپس اطلاعات بدست آمده با استفاده از برنامه SPSS به صورت درصد فراوانی ذکر شد.

از میان 9761 پرونده بررسی شده، 64 فرد مبتلا به تومور های غدد بزاقی شامل 32 زن (50 درصد) و 32 مرد (50 درصد) استخراج شد. از این بین 1/67درصد در غدد اصلی و 9/32درصد در غدد بزاقی فرعی واقع شدند که کلا 2/81 درصد تومور خوش خیم و 8/18درصد بدخیمی غدد بزاقی به ترتیب با میانگین سنی 1/16±6/38 سال و3/18±83/45 سال بودند.. شایع ترین تومور خوش خیم بزاقی پلئومورفیک آدنوما(3/70 درصد) و موکواپیدرموئید کارسینوما(9/10 درصد) فراوان ترین تومور بد خیم بود. غده پاروتید شایع ترین محل درگیری تومور های بزاقی بود.

در این مطالعه توصیفی که به صورت بررسی داده های موجود انجام شد، در طی 11 سال تومورهای غدد بزاقی 65/0% از نمونه های پاتولوژی را تشکیل داده و پلئومورفیک آدنوما و موکواپیدرموئید کارسینوما به ترتیب شایع ترین تومورهای خوش خیم و بدخیم بودند.