اثر وجود فنل در محیط های آبی بر سمیت نانوذرات اکسیدتیتانیوم غنی شده با آهن و اکسیدتیتانیوم غیرترکیبی با آهن

خواص ویژه و منحصر به فرد نانوذرات، خطرات احتمالی منحصر به فردی نیز به دنبال خواهد داشت. به علاوه این مواد در شرایط مختلف ممکن است سمیت های مختلفی داشته باشند، لذا در این تحقیق به بررسی سمیت نانوذراتTiO2 و Fe-doped TiO2 (Fe:TiO2) در دوحالت تماس یافته با فنل و بدون تماس با فنل پرداخته شده است.
ابتدا محلول استوک نانومواد مورد بررسی ساخته شده و با فنل مواجهه داده شد. پس از تهیه غلظت های مختلف از محلول استوک، دافنیا مگنا با نانومواد مواجهه یافته و مواجهه نیافته با فنل تماس داده شد. میزان مرگ دافنی ها با استفاده از مدل پروبیت در نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد و LC50، NOEC و غلظتی که در آن 100% مرگ و میر رخ می دهد در زمانهای 12 تا 96 ساعت پس از تماس محاسبه گردید.
طبق نتایج به دست آمده، LC50 48 ساعته TiO2 و Fe:TiO2 در حالت بدون مواجهه با فنل به ترتیب 2705 و بیش از mg/l 15000و در حالت تماس با فنل، به ترتیب 414 وmg/l 1258 محاسبه شد. NOEC 48 ساعته در مورد نانوذرات TiO2 مواجهه یافته و مواجهه نیافته با فنل به ترتیب 41و mg/l 1253و در مورد Fe:TiO2 به ترتیب 789 و بیش از mg/l15000 بدست آمد. همچنین غلظت 100% مرگ و میر 48 ساعته در مورد نانوذرات TiO2 مواجهه یافته و مواجهه نیافته با فنل به ترتیب بیش از 1090و بیش از mg/l 1253و در مورد Fe:TiO2 به ترتیب بیش از 2108 و بیش از mg/l15000 بدست آمد.
با توجه به LC50 48 ساعته این مطالعه نشان داد که سمیت نانو Fe:TiO2 و نانوTiO2 به علت مواجهه با فنل به ترتیب بیش از 12 برابر و 5/6 برابر افزایش می یابد. اما به طور کلی با توجه به شاخص LC50 در حالتهای مختلف می توان گفت سمیت نانوFe:TiO2 که از خواص کاتالیستی بهتری نیز برخوردار می باشد، در مقایسه با نانوTiO2 کمتر می باشد. بنابراین در کاربردهای مختلف باید استفاده از آن به جای TiO2 خالص مورد بررسی قرار گیرد زیرا این ماده خطر کمتری را برای محیط زیست در بر خواهد داشت.