محیط زیست بین المللی و میراث مشترک بشریت

کاربرد مفهوم میراث مشترک بشریت در چارچوب حقوق بین الملل محیط زیست، نشان می دهد که مشکلات مفهومی و تفاوت های قابل ملاحظه ای بین میراث مشترک بشریت از آن نوع که در خصوص استخراج منابع خارج از محدوده ی صلاحیت ملی پدید آمد و نوع به کار رفته در چارچوب حفاظت از محیط زیست جهانی، وجود دارد. این تفاوت های مفهومی و عدم تبیین عناصر اساسی میراث مشترک بشریت به ویژه در ارتباط با حقوق بین الملل محیط زیست، نوعی ابهام و سردرگمی را موجب شده است.
این پژوهش در پاسخ به این سؤال که «چگونه می توان مفهوم میراث مشترک بشریت را در زمینه ی محیط زیست اعمال کرد؟»، با نگرشی آینده نگر و به روش توصیفی- تحلیلی، کاربرد مفهوم میراث مشترک بشریت و مفهوم جدید «نگرانی مشترک» را، که به ویژه برای حفظ محیط زیست اتخاذ شده، در قلمرو محیط زیست بین المللی بررسی و چگونگی تقویت وضعیت حقوقی این مفهوم را در مقوله ی محیط زیست، که باید اصول پنج گانه ی میراث مشترک بشریت درآن موجود باشد، نتیجه گیری می کند.