مطالعه میزان آنژیوژنز مدل های زنوگرافت بومی گلیوبلاستوما مالتی فورم در بیماران ایرانی به روش MVD-CD34

با وجود پیشرفت در زمینه های تشخیص و درمان سرطان ها، هنوز میزان بقای مبتلایان به گلیوبلاستوما مالتی فورم (GBM) بهبود قابل توجهی نیافته است و درمان های دیگری در کنار درمان های رایج پیشنهاد شده است. یکی از این درمان ها، کنترل و توقف آنژیوژنز تومور از طریق داروها بوده تا از این طریق بتوان سرعت رشد سلول های بدخیم را مهار نمود. سنجش تراکم عروق کوچک (MVD) تکنیکی است که در آن عروق خونی رنگ پذیر شده توسط ایمونوهیستوشیمی، شمارش می گردند. امروزه از موش های بی موی فاقد ایمنی سلولی به طور گسترده ای در تحقیقات سرطان جهت ایجاد مدل تومورهای زنوگرافت استفاده می شود. هدف از این مطالعه، سنجش تراکم عروق کوچک در تومورهای زنوگرافت بومی حاصله از کاشت گلیوبلاستوما مالتی فورم بیماران در موش بوده تا از این مدل ها بتوان در تحقیقات داروهای مهارکننده آنژیوژنز استفاده نمود.
نمونه های توموری تازه از سه بیمار مبتلا به GBM اخذ و بعد از آماده سازی اولیه، به شکل هتروتاپیک در پهلوی موش های بی مو کاشته شد. دو ماه بعد موش ها قربانی و تومورها به آزمایشگاه پاتولوژی منتقل شده و پس از اطمینان از نوع تومور، میزان MVD-CD34 با شمارش نواحی Hot spot در 22 نمونه تعیین گردید.
میزان تراکم عروق کوچک در این تومورها به طور میانگین 1/2±30 شمارش شد.
از مدل زنوگرافت بومی گلیوبلاستوما مالتی فورم می توان در مطالعات پیش بالینی داروهای مهارکننده آنژیوژنز بر اساس فارماکوژنومیکس بیماران ایرانی استفاده نمود. هم چنین در آینده این امکان وجود دارد که از این مدل ها بتوان در پیش بینی میزان حساسیت یا مقاومت نسبت به داروهای مهارکننده آنژیوژنز به منظور درمان انفرادی سرطان استفاده نمود.