عرفان و معنویت دکتر نصر در مقایسه با عرفان و معنویت شیعی

گفتمان سنت گرایی که دکتر نصر یکی از مروجان آن است، به مقوله معنویت به ویژه معنویت دینی اهتمام دارد. این امر پرسش از میزان ارتباط معنویت سنت گرایان با عرفان و معنویت شیعی را در ذهن پدید می آورد که پاسخ به آن، مسئله اصلی این مقاله است. در این تحقیق، ابتدا با مراجعه به آثار دکتر نصر، مولفه های معنویت و عرفان در منظر وی استخراج شده و سپس با بررسی ویژگی های عرفان و معنویت، نسبت میان این دو سنجیده شده است.
در این مقاله، که رویکردی تحلیلی اسنادی دارد، نشان داده خواهد شد که دکتر نصر از طرف داران ترویج معنویت با رویکرد صوفیانه است. نصر با تاکید بر معنویت صوفیانه، تصوف را قلب و مغز اسلام می خواند. عرفان بدون شریعت در این دیدگاه امکان تحقق نداشته و خاستگاه تصوف را باید در تفکر شیعی جست وجو نمود. نصر تصوف را راه حل تمام مشکلات بشر معاصر دانسته و بر بیهوده بودن عرفان های بشری انگشت تاکید می نهد. نصر با پیش فرض های سنت گرایانه به سراغ عرفان اسلامی رفته و با گزینش جهت مند سعی در یکسان دانستن تصوف و عرفان اسلامی دارد.