مقایسه سرعت هدایت عصبی در ساعد مبتلایان به نشانگان تونل کارپ با دست سالم

نشانگان تونل کارپ به عنوان شایع ترین بیماری های نوروپاتی ناشی از بدام افتادن عصب است که در ناودان مچ دست اتفاق می افتد. حساس ترین آزمون تشخیص نشانگان تونل کارپ تست الکترو دیاگنوز و مطالعه NCV عصب مدیان است که روشی کمی و بدون وابستگی به گزارش بیمار است و نتایج بدست آمده توسط افراد مختلف تقریبا یکسان است و در هفتاد تا نود درصد بیماران افزایش زمان تاخیر هدایت عصبی عبور از مچ دست را نشان می دهد.
مقایسه میانگین سرعت هدایت عصبی عصب حرکتی مدیان در ناحیه ساعد بین دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ و دست سالم از افرادی که با تشخیص بالینی نشانگان تونل کارپ از طرف پزشکان به درمانگاه الکترودیاگنوز مرکز آموزشی درمانی پورسینا مراجعه کرده و بیماری زمینه ای نداشتند پس از بررسی الکترودیاگنوز، 89 نفر انتخاب شدند. اطلاعات به صورت آینده نگر با کمک پرسشنامه و معاینه بالینی و محتوای پرونده NCV جمع آوری شده، با نرم افزار SPSS وارد و با t-test paired بررسی شد.
89 نفر در مدت چهارماه با تشخیص بالینی و الکترودیاگنوزیس نشانگان تونل کارپ انتخاب شدند. از این تعداد 48 نفر (9/53 درصد) زن و 41 نفر(1/46 درصد) مرد بودند و نسبت زن به مرد 1: 17/1 نفر بود. 55 نفر(8/61 درصد) در دست راست دچار علایم نشانگان تونل کارپال بودند. میانگین سرعت هدایت عصبی در دست سالم بیماران مبتلا به CTS سمت راست10/12± (m/s)11/58 و در دست مبتلا 56/12± (m/s) 31/51 واحد بود. میانگین اختلاف سرعت در دست سالم و مبتلا05/6 بود.
با توجه به اینکه توزیع داده های ما نرمال بود، برای مقایسه میانگین از Paired T-test استفاده شد.(P-value برابر 0001/0) که نشانگر اختلاف معنی دار کاهش سرعت هدایت عصب در دست مبتلا نسبت به دست سالم اشخاص از 74/4 تا 35/7 متر بر ثانیه است. یعنی به طور کلی04/6 درصد کاهش در سرعت هدایت عصب در دست های مبتلا نسبت به دست سالم وجود دارد.
سرعت هدایت عصبی- حرکتی مدیان در ناحیه ساعد در دست مبتلا به نشانگان تونل کارپ نسبت به دست سالم به طور معنی داری کاهش دارد.