بررسی فراوانی و عوامل مستعدکننده فتق اینگوینال در بیماران بستری شده در بیمارستان های آموزشی شهر بوشهر سال 83-1388

فتق نقصی در لایه های عضلانی آپونوروتیک دیواره شکم است که به اندازه ای بزرگ است که اجازه عبور ساختمان های داخل شکمی را به ساک فتق که یک دیورتیکولوم است را می دهد. با توجه به شیوع بالای فتق اینگوینال در جامعه و ناراحتی و از کارافتادگی موقت ناشی از این بیماری بر آن شدیم تا به بررسی علل فتق اینگوینال در گروه سنی 10-70 سال در بیمارستان های آموزشی شهر بوشهر بپردازیم تا با شناسایی عوامل خطر بتوانیم در پیشبرد سطح سلامت جامعه قدمی بردازیم.
طی یک مطالعه توصیفی به روش مقطعی تمامی بیماران گروه سنی 10-70 سال که طی سال های 1383-1388 با تشخیص هرنی اینگوینال در بیمارستان های فاطمه الزهرا (س) و بنت الهدی بوشهر تحت عمل جراحی هرنیورافی قرار گرفته بودند، با اخذ شرح حال و معاینه بالینی و پس از اخذ رضایت نامه کتبی از بیماران، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش آمار توصیفی و به کمک نرم افزار SPSS ویرایش 13 بررسی شد.
تعداد 763 بیمار با میانگین سنی 4/15±0/38 در این مطالعه بررسی شدند که 92% را مردان و 8% را زنان تشکیل می دادند. 474 بیمار دارای هرنی اینگوینال غیر گیر افتاده و 289 بیمار دارای هرنی اینگوینال گیر افتاده بودند. در خصوص علل زمینه ساز احتمالی ایجاد هرنی اینگوینال عواملی چون فعالیت فیزیکی سنگین، مصرف سیگار و سایر دخانیات، یبوست مزمن، سابقه فامیلی مثبت، سابقه عمل جراحی قبلی ناحیه اینگوینال، سابقه سرفه مزمن، بزرگی خوش خیم پروستات، بیماری انسدادی مزمن ریه و بیماری های کلاژن واسکولار به ترتیب بیشترین شیوع را داشتند و به صورت قابل ملاحظه و معنی داری در گروه غیرگیر افتاده بالاتر بود.
با توجه به نقش این بیماری در از کار افتادگی موقت بیماران و به تبع آن اثرات منفی بر پیکره اقتصاد جامعه و نظر به این مهم که اکثریت علل احتمالی این بیماری موارد قابل کنترلی می باشند، برنامه ریزی کلان کشور در خصوص آموزش اصلاح شیوه زندگی در خانواده ها می تواند کیفیت بالاتر زندگی و رونق بیشتر اقتصادی کشور را زمینه ساز گردد.