مقایسه پروانه نازلدار و بدون نازل در کشتی ها با در نظر گرفتن قیدها به روش الگوریتم ژنتیک

در سالهای اخیر، با وجود توسعه سیستمهای رانش کشتی ها، مسائل زیادی در این سیستم های رانش به منظور بهبود عملکرد و کارآیی انجام شده است. در بسیاری از کشتی ها جهت افزایش تراست، استفاده از پروانه نازلدار ترجیح داده می شود. مسئله بهینه سازی در سیستم پروانه کشتی ها خیلی حائز اهمیت است. روش الگوریتم ژنتیک یکی از روش های قدرتمند در طراحی پروانه است که برای سیستم های که تعداد پارامترها زیاد و توابع هدف چند بعدی باشند مورد تاکید می باشد. در این مقاله، روش الگوریتم ژنتیک جهت مقایسه و بهینه سازی پروانه نازلدار و بدون نازل جهت افزایش راندمان و کاهش ارتعاش استفاده شده است. نتایج و محاسبات این دو نوع پروانه طراحی شده نسبت به هم مقایسه شده اند.