سنجش کیفی بار آلودگی آلی ناشی از اثرات احتمالی فعالیت های آبزی پروری در خور غزاله (خلیج فارس) روی کفزیان با استفاده از شاخص ABC

فعالیت های آبزی پروری امروزه در دنیا اهمیت فراوانی پیدا کرده اند، لذا به موازات این فعالیت ها مطالعه اثرات آنها، بر اکوسیستم دریا ضروری بنظر می رسد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات احتمالی قفس های پرورش ماهیان دریایی خور غزاله واقع در خور موسی در منطقه خوزستان (شمال خلیج فارس)، بر روی جوامع بنتیک بعنوان شاخص آلودگی و استرس و ارزیابی وضعیت سلامت محیط با استفاده از شاخص های زیستی انجام شده است. نمونه برداری ماهانه به مدت 9 ماه از تیر تا اسفند 1386 انجام گرفت. به این منظور در خور غزاله، 4 ایستگاه برحسب فاصله از زیر قفس های پرورشی (زیر قفس، 50 متری قفس، 150 متری قفس، 400 متری قفس بعنوان شاهد) انتخاب شد و از هر ایستگاه سه نمونه رسوب برای جداسازی و شناسایی ماکروبنتوزها ویک نمونه هم برای آنالیز دانه بندی رسوبات و سنجش میزان مواد آلی درون رسوبات یا TOM، توسط گرپ Van Veen با سطح مقطع 225/ 0 مترمربع برداشت شد. میزان مواد آلی در رسوبات خور غزاله با دامنه 26/ 23-17/ 6 درصد و دامنه Silty-Clay به میزان 47/ 97-76/ 4 درصد محاسبه شد. در بررسی جوامع بنتیک 12 رده جانوری شناسایی شد که برتیب، پرتاران با 62/ 60 درصد، نرمتنان با 67 /19 درصد و سخت پوستان با 49/16 درصد، فراوانترین رده های ماکروبنتوزی بودند. فراوانی، توده زنده و شاخص تنوع ماکروبنتوزها در ایستگاه زیر قفس کمتر از ایستگاه شاهد (400متری قفس) اندازه گیری شد. در زیر قفس غالبیت با گونهCapitellaبود که بعنوان یک گونه فرصت طلب در دنیا شناسایی شده و حضور این گونه می تواند یکی از شاخصه های استرس در محیط نمونه برداری شده بشمار رود. نتایج بررسی شاخص (ABC نشان داد که ایستگاه زیر قفس، 50 متری قفس و 150 متری قفس دارای آلودگی متوسط محیطی هستند، در صورتیکه ایستگاه 400 متری قفس (شاهد) دارای شرایط بدون آلودگی است. (Abundance Biomass Curve sp).