میزان فلزات سنگین (Hg،Ni،Pb،Cd) در بافت های مختلف (عضله،آبشش و کبد) ماهی گطان (Barbus xanthopterus) رودخانه کارون

این تحقیق به منظور سنجش غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در بافت های عضله، آبشش و کبد ماهی گطان Barbus xanthopterus) t) نشان داد که بین میزان تجمع فلزات سنگین در بافت های مختلف ماهی گطان اختلاف معنی داری وجود دارد (P≤0.05)WHO) بالاتر بود.. میزان تجمع این فلزات در بافت خوراکی (عضله) از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی (در رودخانه کارون در تابستان 1388 صورت گرفت. ابتدا 48 نمونه ماهی در اندازه های متفاوت توسط تور گوشگیر از رودخانه کارون بعد از شهر اهواز (روستای شکاریه 3) صید گردید. پس از جداسازی بافت ها، روش هضم مرطوب بر روی نمونه ها انجام گرفت و با کمک دستگاه جذب اتمی میزان تجمع عناصر سنگین اندازه گیری شد. در این تحقیق میانگین غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در عضله ماهی گطان بترتیب 68/ 1، 37/ 2، 16/ 1 و 29/ 1 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک، در آبشش بترتیب 17/ 2، 92/ 2، 44/ 1 و 34/ 1 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک و در کبد بترتیب 92/ 1، 79/ 2، 31/ 1 و 43 /1 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک بود.