ارتباط تروپونین T با حساسیت بالا با یافته های اکوکاردیوگرافیک و علایم بالینی نارسایی بطن راست در بیماران با تشخیص آمبولی ریوی حاد

آمبولی ریه یک بیماری شایع و اغلب کشنده است. در این مطالعه رابطه یافته های اکوکاردیوگرافی و بالینی با سطح تروپونین T در بیماران دچار آمبولی ریوی حاد با فشار خون سیستولیک نرمال بررسی شده است.
در یک مطالعه مقطعی در فاصله سال های 88 تا 89 در بیمارستان امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی تهران 33 بیمار مبتلا به آمبولی ریه حاد با میانگین سنی 3/49 (18 نفر مرد و 15 نفر زن) مطالعه شدند و تروپونین T سرم با روش حساسیت بالا اندازه گیری شد. بیماران به دو گروه با تروپونین T نرمال (کمتر از pg/ml 14) (18 نفر) و تروپونین افزایش یافته (15 نفر) تقسیم شدند و یافته های اکوکاردیوگرافی وعلایم بالینی بین دو گروه بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری χ2، دقیق فیشر و یا unpaired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این مطالعه برگرفته از پایان نامه دانشجویی می باشد.
شیوع هیپوکنیزی، نارسایی و بزرگی بطن راست و فشار افزایش یافته شریان ریوی در یافته های اکوکاردیوگرافی و سمع صدای S3 بطن راست در یافته های بالینی در بیماران با تروپونین T افزایش یافته به طور معنی بیشتر بود. هرچند شیوع برجستگی ورید جوگولار، افزایش صدای P2، McConnell’s sign و کاهش کسر تخلیه بطن چپ در این گروه بیشتر بود ولی اختلاف معنی دار نبود.
تروپونین T افزایش یافته با علایم نارسایی بطن راست در بیماران دچار آمبولی ریه همراه است.