بررسی میزان سلامت سازمانی مدارس شهرستان های استان تهران بر اساس الگوی هوی و فیلدمن

هدف پژوهش حاضر مطالعه و مقایسه ی سلامت سازمانی مدارس شهرستان های استان تهران در سال تحصیلی 87-86 بود. پژوهش به شیوه ی توصیفی (پیمایشی) انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش کلیه معلمان شاغل به تدریس در مدارس شهرستان های استان تهران به تعداد 31000 نفر بودند. حجم نمونه 704 نفر برآورد گردید. شیوه ی نمونه گیری خوشه ایو تصادفی طبقه ای بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سلامت سازمانی OHI هوی و همکاران (1998) استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های ناپارامتریک نظیر آزمون نسبت (دو جمله ای)، آزمون U مان – ویتنی، آزمون کروسکال – والیس و آزمون رتبه ای فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که: 1- سلامت سازمانی مدارس از نظر معلمان در حد مناسب است. 2- مدارس متوسطه نسبت به سایر مدارس از سلامت سازمانی پایین تری برخوردار هستند. 3- مدارس غیرانتفاعی نسبت به مدارس دولتی از سلامت سازمانی بالاتری برخوردار هستند. 4- مدارس دخترانه نسبت به مدارس پسرانه از سلامت سازمانی بالاتری برخوردار هستند. 5- بین شهرستان های استان از لحاظ سلامت سازمانی مدارس تفاوت معنادار وجود دارد. 6- بین مدرک تحصیلی معلمان و ارزیابی آنان از سلامت سازمانی مدارس رابطه ی معکوس و معنادار وجود دارد. 7- معلمان زن مدارس را سالم تر از مردان ارزیابی نموده اند. 8- معلمان رسمی و غیررسمی (حق التدریس و پیمانی) سلامت سازمانی مدارس را یکسان ارزیابی نموده اند. 9- سابقه ی تدریس معلمان تاثیری در ارزیابی آنان از سلامت سازمانی مدارس نداشته است.