تعیین پایداری ولتاژ و ATC ایستا با روش نیوتن-رافسون-سایدل توسعه یافته و مقایسه آن با روش حداقل پس ماند

پایداری ولتاژ پدیده ای است که امروزه سبب اصلی نگرانی شبکه های قدرت می باشد و اگر این اتفاق رخ بدهد باعث فروپاشی کل سیستم قدرت خواهد شد. مطالعه پدیده فروپاشی ولتاژ می تواند از رخ دادن این اتفاق در شبکه جلوگیری کند. تحلیل استاتیکی، یکی از بهترین روش های مطالعه این پدیده است و روش های زیادی برای تعیین معیاری برای این پدیده ارائه شده است. روش نیوتن رافسون معمولی، مشکل منفرد شدن ماتریس ژاکوبین را دارد و نمی تواند جواب پایداری ولتاژ را بیابد. برای از بین بردن این مشکل، روش های زیادی پیشنهاد شده است که می تواند این مشکل را برطرف کند و یکی از قدیمی ترین آنها، پخش بار تداومی (CPF) است. روش CPF یک روش قدرتمندی است که می تواند جواب مسئله پخش بار را بدون مشکل منفردشدن بدست آورد. روش CPF با استفاده از روش حداقل پس ماند GMRES، بهبود یافته است. همچنین روش NRS یا نیوتن – رافسون – سایدل، یک روشی قدیمی ولی سریع و دقیق است که در مقاله حاضر توسعه یافته است و نشان داده شده است که روش ارائه شده از روش های دیگر مانند CPF-GMRES، قابلیت اطمینان و سرعت بیشتری دارد. روش ارائه شده برای تعیین پایداری ولتاژ و ATC ایستا بر روی یک شبکه نمونه با 350 باس امتحان شده است.