نیم فاصله و نقش آن در نگارش کلمات مرکب

نیم فاصله، فاصله کوتاهیست میان اجزای یک کلمه مرکب که متمایز از فاصله کامل میان سایر کلمات از یکدیگرست. رعایت این نیم فاصله در نوشته های فارسی، فقط از طریق کامپیوتر(با فشردن همزمان دو دکمه (کنترل -) و یک دکمه برگشت به عقب) امکان پذیرست. اندازه نیم فاصله به همان اندازه فاصله میان لختی بین حروف منفصل مانند کلمه زرد است. با اینحال نیم فاصله ابزاریست که برای جداکردن اجزای کلمات مرکب قابل اتصال به یکدیگر بکار میرود. این مقاله با ارائه دلایلی نشان میدهد که نیم فاصله نمیتواند همواره برای حفظ استقلال کلمه و درست خوانی مفید باشد و مجوزی برای تعمیم جدانویسی در همه کلمات تلقی شود؛ چنانکه طرفداران گسسته نویسی مدعیند. وانگهی دستورالعمل رعایت نیم فاصله و به تبع آن جدانویسی کلمات مرکب برای دستخطها، (font)های نستعلیق، شکسته و ثلث اساسا کارآمد نیست و حتی کاربران کامپیوتر نیز در استفاده از آن با مشکل روبرو هستند. در پایان به دلایل زبانشناختی نشان داده شده است که شیوه سرهم نویسی کلمات مرکب- مگر به دلایل ملاحظات زیبایی شناختی- با ساختار نوشتاری زبان فارسی سازگارتر است.