تحلیل چند نکته زبانی و فکری از مشخصه های سبکی سایه

ابتهاج با شنیدن به «شعر» دست یافته است. این را خود در گفتگوهایش گفته است. او بشدت به شاعران کلاسیک، تعلق خاطر دارد. بگونه ای که وقتی اشعار او را میخوانیم، در وهله نخست، خود را با شعر قرون گذشته مواجه می بینیم؛ اما با یک طراوت و تازگی جدیدتر. و همین «کهنگی» و «تازگی» ناشی از قدرت و نبوغ، تشخصی در اشعار سایه ایجاد میکند. این کهنگی و تازگی، ناشی از عوامل چندیست که میتوان در حوزه زبان و بیان، آنها را بررسی نمود. از طرفی، این شاعر در دغدغه های اجتماعی خویش بسیار از خودش میگوید. (سایه جان، سایه، خموش، من، ما) این شخصیت کیست و چگونه میتوان آن را تحلیل کرد؟ بنظر می آید که میتوان سه «من» متفاوت برای شاعر لحاظ کرد. ما در این مقاله با یک نگاه سبک شناختی و توصیفی، نکاتی از زبان و افکار این شاعر را برگزیدیم و بررسی نمودیم.