بررسی اثرات و پیامدهای استخراج بیش از حد آب زیرزمینی از آبخانه ی دشت مشهد با تاکید بر تغییرات Ec آب

آبخانه ی دشت مشهد تامین کننده آب حدود صد و بیست هزار هکتار زمین کشاورزی و آب شرب شهرداری مشهد، چناران، گلبهار و تعدادی از روستاهای محدوده ی دشت مشهد است. استخراج بیش از تغذیه ی آب در سال توسط چاه ها، به ویژه چاه های عمیق که از اوایل دهه ی 1350 به این طرف صورت گرفته است، سبب افت زمان دار سطح آب زیرزمینی شده است. متوسط افت سالانه ی دشت مشهد بیش از یک متر در سال بوده که پیامدهای متعددی را در پی داشته است، از جمله می توان به کاهش آبدهی چاه ها و قنوات، نشست سطح زمین و افزایش املاح آب اشاره کرد. در مورد پیامد اخیر، لازم است گفته شود که مقدار املاح Ec آب در محدوده ی چناران به مدت بیست و دو سال (85-1363) حدود 250 میکرومهوس بر سانتی متر افزایش یافته است. همچنین به ازای هر متر افت سطح آب زیرزمینی در همین سال ها، که در مورد شانزده حلقه چاه انتخابی انجام شده است، مقدار Ec بین 26 تا 95 میکرومهوس بر سانتی متر افزایش نشان می دهد. روش تحقیق استقرایی و علی می باشد و تجزیه و تحلیل نهایی براساس نقشه ها، هیدروگراف ها و شیمی گراف ها با استفاده از روش های هم بستگی و آماری صورت گرفته است. هدف اصلی این مقاله روشن ساختن این مساله است که اگر برداشت آب زیرزمینی بیش از حد مجاز انجام شود، آبخانه شور و بلااستفاده خواهد شد.