تجزیه ارتباطی صفات زراعی با نشانگرهای ریز ماهواره در جوهای بومی ایران

در این تحقیق ارتباط بین صفات زراعی و نشانگرهای مولکولی در جو با استفاده از 10 صفت زراعی و 70 نشانگر مولکولی حاصل از 10 جفت آغازگر ریزماهواره روی 115 ژنوتیپ بومی مورد مطالعه قرار گرفت. میزان محتوای اطلاعات چندشکلی آغازگرها بین 31/0 تا 85/0 متغیر بود. نشانگرهای AF220725A، Bmag0013 و HVM40 با بیشترین محتوای اطلاعات چندشکلی آغازگرها، بیشترین شاخص چند شکلی را نشان دادند، به این معنی که این نشانگر ها بهتر از همه نشانگرهای استفاده شده توانستند فاصله ژنتیکی ارقام را مشخص کنند، در حالیکه نشانگر HVM70 با کمترین مقدار شاخص چند شکلی، به خوبی توانایی جداسازی ژنوتیپ ها را نداشته است. با استفاده از روش رگرسیون چندگانه (گام به گام) ارتباط بین هر کدام از 10 صفت زراعی و 70 نشانگر چند شکل مورد بررسی قرار گرفت. آغازگر های HVM20، Gms003،Bmac0306 و HvHVA1 تغییرات بیشتری از صفات مورد بررسی را نشان دادند. نتایج نشان داد که برخی از نشانگرها با بیش از یک صفت ارتباط نشان می دهند که بیانگر این است که این صفات پیوستگی بسیار نزدیکی با همدیگر داشته و یا احتمالا تحت تاثیر ژن های چند اثره قرار دارند. برای درک این موضوع تهیه نسل های در حال تفرق و نقشه های پیوستگی ضروری می باشد.