ارزیابی و مقایسه توانایی باکتری های سودوموناس بومی منطقه خور موسی در حذف ترکیبات آروماتیک حلقوی

اغلب هیدروکربن های آروماتیک حلقوی در محیط دریا پایداری زیادی داشته و در صورت ورود به بدن آبزیان در بافت های چربی تجمع می یابند. سرطانزایی، جهش زایی و ایجاد اختلالات جنینی از جمله آثار سمی این ترکیبات است. از این رو تحقیق حاضر با هدف جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده نفتالن و مقایسه توانایی آنها در حذف این ماده انجام شد. به این منظور پس از نمونه برداری از رسوبات آلوده نفتی و انجام مراحل غنی سازی باکتری های مقاوم به ماده فوق، جداسازی و سپس خالص سازی شدند. از 8 گونه باکتری به دست آمده 2 گونه که پس از سه روز از تلقیح از جذب نوری بالاتر و pH محیط کشت کمتری برخوردار بودند، به عنوان توانمندترین گونه های تجزیه کننده برای ادامه آزمایش ها برگزیده شدند. با مطالعه ویژگی های مورفولوژیکی و انجام یک سری آزمایش های بیوشیمیایی مشخص شد که گونه های فوق سودوموناس آئروژینوزا و سودوموناس پوتیدا هستند. اندازه گیری کاهش میزان سوبسترا به وسیله دستگاهHPLC نشان داد میزان تجزیه پس از120 ساعت برای گونه های سودوموناس آئروژینوزا و سودوموناس پوتیدا به ترتیب662/0± 14/96% و1501/1± 48/91% بوده است که این مقادیر با مقایسه 735/3±598/14% تجزیه ای که در شرایط مشابه ولی در عدم حضور این باکتری ها صورت گرفت نتیجه چشمگیری است. به طور کلی نتایج نشان می دهد که باکتری های جدا شده در حذف این آلاینده از محیط کشت توانا بوده و بنابراین می توان این گونه ها را برای انجام آزمایش های میدانی پیشنهاد کرده و در شرایط آلودگی بالا، از آنها استفاده کرد.