فراوانی عفونت باکتریال زخم های سوختگی و مقاومت دارویی آنها در مراجعین به بخش سوختگی بیمارستان بعثت همدان

اصلی ترین مشکل تیم درمانی سوختگی، عفونت می باشد که عامل بیش از 50% از مرگ های ناشی از سوختگی شناخته شده است. زخم سوختگی یک محیط ایده آل را برای رشد انواع ارگانیسم های عفونت زا فراهم می کند. این مطالعه با هدف تعیین توزیع فراوانی عفونت های باکتریال زخم های سوختگی از طریق کشت نسج در مراجعین به بخش سوختگی بیمارستان بعثت همدان و تعیین مقاومت دارویی باکتری های ایزوله شده، انجام شد. در طی یک بازه زمانی 6 ماهه، 82 بیمار بستری در بخش سوختگی بیمارستان بعثت همدان که تحت عمل اکسیزیون قرار گرفته بودند، وارد مطالعه گردیدند. ایزولاسیون و تشخیص میکروارگانیسم ها با استفاده از شیوه های استاندارد انجام گردید. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار در دیسک تعیین شد. میانگین سنی بیماران 20 سال (با محدوده 1 تا 63 سال) بود. میزان کلی کشت مثبت در مطالعه حاضر 3/93% بود. تعداد مردها در مطالعه حاضر با 5/46% کمتر از زنان بود. مهمترین میکروارگانیسم های عامل عفونت به ترتیب شیوع شامل پسودوموناس آئروژینوزا (7/72%)، استافیلوکوک اورئوس (4/14%) و استافیلوکوک اپیدرمیس (8/7%) بودند. پسودوموناس آئروژینوزا در بیش از 90% موارد نسبت به آنتی بیوتیک های آمیکاسین، جنتامایسین، توبرامایسین، سفتریاکسون، سفوتاکسیم، تیکارسیلین، پیپراسیلین و سفیپیم مقاوم بود. شیوع بالای عفونت در بیماران سوختگی در بیمارستان بعثت همدان و سطوح بالای مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های ایزوله شده، لزوم اندیشیدن تدابیر لازم برای درمان عفونت در این بیماران و همین طور کنترل مقاومت آنتی بیوتیکی را یادآور می سازد.