تحلیل نظام های ساختاری و شکلی حاکم بر معماری منظر ایرانی

طبیعت کلیت و مظهر تجلی وجود است مقام خاص و مقدسی دارد در باغ و در آن همه چیز در حال نظم و تعادل قراردارد در باغ طبیعت از پیش اندیشیده شده، رابطه انسان و طبیعت را در نهایت هماهنگی نشان می دهد. باغ به کمک اشکال منظم هندسی رابطه میان طبیعت و دنیای درون به تصویر می کشد. دراین میان معماری منظرایرانی مفهوم عرفانی و مذهبی طبیعت و نظم جهانی را منعکس و مفاهیم فضاها را مطرح می کند معماری منظر ایرانی آن فضای سبز و منظم در واقع الگویی ابتدایی و قدیمی است که پیچیده ترین نیازهای انسان را برآورده می کند و علایم بیرونی و قابل رویت از شکوهی درونی و غیر قابل رویت را عرضه می کند و نظم و معنایی ابدی درتلاطم بحران دنیوی زندگی جاودانی علی رغم آرامش و هیاهو را وعده می دهد. این مقاله با هدف تحلیل نظام های ساختاری و شکلی حاکم بر معماری منظر ایرانی و بسط و توسعه فرآیند تاثیرپذیری ساختار شکلی و مفهومی معماری منظر در ایران از مفاهیم مذهبی و غالب ادیان توحیدی ایران شامل زرتشت و اسلام، به منظور ارتقاء کیفی مصادیق معماری منظر تنظیم گشته است. روش تحقیق از نوع تحلیلی- توصیفی و انتخاب پنج نمونه موردی از مصادیق باغ های ایرانی و روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و میدانی توسط مشاهده نمونه های باقی مانده از مناظر ایرانی از دوره زرتشت و اسلامی می باشد. پس از تجزیه و تحلیل نظام های ساختاری و شکلی حاکم بر معماری مناظر ایرانی در نهایت چنین نتیجه می شود که کیفیت تاثیر پذیری محیط مصنوع زیست بشر از مفاهیم مذهبی، به دلیل غنای آموزه های هر مسلک توحیدی و تاثیر شگرفی که این تاثیر پذیری می تواند بر افزایش کیفیت محیطی بگذارد، ضرورت بررسی پژوهشی این جستار را به منظور تعیین فاکتورها و عواملی که توجه به آنها می تواند سبب ارتقای کیفی محیط در طرح ها و پروژه های دوران حاضر گردد، مشخص می نماید.