سطح بالای هموسیستئین ومقاومت به انسولین دربیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان های پلی سیستیک (PCOS) از بیماری های رایج دوران باروری در میان زنان است و موجب مقاومت به انسولین در مبتلایان می شود. از جمله دیگر مشکلات این سندرم هیپرهوموسیستئینمی می باشد.
این پژوهش به بررسی بروز هیپرهوموسیستئینمی در بیمارانPCOS و ارتباط آن با مقاومت به انسولین می پردازد.
این مطالعه ی مقطعی و آینده نگر در یک کلینیک دانشگاهی ناباروری صورت گرفت. 64 بیمار PCOS در مقایسه با 50 نفر افراد گروه کنترل با تخمدان های طبیعی قرار گرفتند. سطح گلوکوز ناشتا، انسولین ناشتا، هوموسیستئین، هورمون های LH و FSH در نمونه ی خون روز سوم سیکل قاعدگی همه ی افراد مورد مطالعه اندازه گیری شد. مقاومت به انسولین از طریق شاخص های نسبت گلوکوز به انسولین ناشتا و همچنین HOMA-IR بررسی شد.
سطح پلاسمایی هوموسیستئین در میان دو گروه تفاوت معناداری را نشان داد. گروه مبتلایان به PCOS به دو گروه مقاوم و غیرمقاوم به انسولین تقسیم شدند. گروه مقاوم به انسولین به صورت معناداری سطح هوموسیستئین، انسولین و گلوکوز ناشتای بالاتری داشتند (به ترتیب p =0.02, <0.001, <0.001).
بر این اساس مبتلایان به PCOS بدون توجه به مقاومت به انسولین سطح پلاسمایی هوموسیستئین بالاتری دارند. همچنین بر اساس شاخص های مقاومت، مقاومت به انسولین نیز در آنها شایع است. بر اساس نتایج این مطالعه رابطه معناداری میان هیپرهوموسیستئینمی و مقاومت به انسولین در مبتلایان به PCOS وجود دارد.