نقش سلول های فیبروسیت CD34+ مشتق از خون محیطی در فیبروز درمی در مدل اسکلرودرما

فیبروسیت های خون محیطی، زیر رده تازه ای از لوکوسیت های در گردش هستند که به سوی بافت های صدمه دیده مهاجرت کرده و خصوصیاتی شبیه فیبروبلاست از خود نشان داده و در ترمیم زخم و فیبروز پوست و سایر اعضا شرکت می کنند. در این مطالعه، با تجویز بلومایسین و ایجاد فیبروز درمی در موش ها، مدل حیوانی اسکلرودرمای انسانی در محیط زنده ایجاد شده و وضعیت فیبروسیت های پوست بررسی شد.
نمونه هایی از پوست موش های نژاد C57BL/6 که تحت تاثیر بلومایسین قرار گرفته بودند (گروه های آزمایشی) و گروه حامل (نمونه پوست طبیعی) تهیه شد. نمونه ها با استفاده از تکنیک رنگ آمیزی دو تایی جهت تشخیص پروکلاژن 2 α نوع I و CD34 بر روی سلول های فیبروسیت، رنگ آمیزی و تعداد فیبروسیت ها در مقطع شمارش شد.
تعداد فیبروسیت ها در گروه آزمایشی بیش از گروه شاهد بود و هیچ گونه تفاوت معنی داری بین تعداد فیبروسیت های پوست گروه آزمایشی 1 و 2 (1 و 3 هفته از تجویز بلومایسین) وجود نداشت. به علاوه، فیبروسیت ها (CD34 مثبت و پروکلاژن مثبت) به صورت دستجاتی در اطراف عروق خونی درم و یا در نزدیکی اپی تلیوم قرار داشتند.
این تحقیق نشان داد که فیبروسیت ها نقش مهمی در پاتولوژی فیبروز درمی ایفا می کنند.