تقویت روحیه ی شهروندی در مدیریت کلان شهرها

تزریق درآمدهای نفتی در کشور سبب پیدایش شهرنشینی شتابان شده است، به گونه ای که «رشد» جمعیت شهری بر «توسعه» پیشی گرفته و مسایل گسترده ای را در شهر پدید آورده است. از این روی باید اصلاحاتی در روش برنامه ریزی شهری کشور صورت گیرد. این اصلاحات نه از گونه ی کالبدی، که از نوع فرهنگی و اجتماعی است به این معنی که حقوق شهروندی در بخش های گوناگون کشور لحاظ و برنامه ریزی کالبدی هم آهنگ با مفهوم و حقوق شهروندی در بخش های مختلف پیاده شود. در تحقیق حاضر ضمن تاکید بر تقویت روحیه و حقوق شهروند مداری در شهر همدان جایگاه مردم در برنامه ریزی و حرکت به سمت شهروند مداری پی گیری شده است. در این راستا با فرض این که تقویت احساس شهروندی و مشارکت مردم می تواندبه عنوان یکی از راه کارهای اساسی در حل مشکلات شهرهای بزرگ بخصوص شهر همدان به عنوان متروپل منطقه غرب کشور مطرح باشد، به جای گاه ونقش آن در جوامع سیاسی و در «قانون اساسی» و «قانون شهرداری ها» پرداخته شده است. لذا نوع تحقیق در این مطالعه کاربردی - تحلیلی است و روش تحقیق مبتنی بر گردآوری اطلاعات، مطالعات اسنادی، مشاهده و تهیه ی پرسش نامه است. جامعه ی مورد مطالعه شهر همدان و حجم نمونه با توجه به محاسبات انجام شده 116 خانوار بوده است که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از برنامه های SPSS و روش های آماری بهره برداری شده است.نتیجه این که ضعف تاریخی جامعه مدنی، بی توجهی به مشارکت مردمی در اداره ی شهرها و کم بود دل بستگی به مکان وبیگانگی، کم بود قوانین مشخص، نگرش قیم مآبانه و آشنا نبودن «مردم» با مفهوم «حقوق شهروندی» و «شهروندمداری» و وظایف و مسئولیتها، موجب کاهش تعلق و علاقه مندی شهروندان نسبت به محیط خود و شهر همدان شده است.