بررسی شاخص قوس کف پا و ارتباط آن با پیچ خوردگی غیربرخوردی مچ پا در ورزشکاران

هدف از انجام این تحقیق، بررسی شاخص قوس کف پا و ارتباط آن با پیچ خوردگی غیربرخوردی مچ پا در ورزشکاران است. به این منظور 120 ورزشکار مرد با بیش از یک سال سابقه در سطح قهرمانی از رشته های کشتی و کاراته با میانگین سن 63/2 ± 68/20 سال، قد 61/6 ±96/173 سانتی متر و وزن 30/10 ± 80/70 کیلوگرم بررسی شدند. اطلاعات مقدار و شدت آسیب از طریق پرسشنامه جمع آوری و از شاخص CSI برای ارزیابی قوس کف پا استفاده شد. داده های تحقیق با استفاده از روش آماری توصیفی و آزمون های آماری من – ویتنی و اسپیرمن در سطح (05/0 ≥ P) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، میزان پیچ-خوردگی در کشتی گیران 66/36 درصد و در کاراته کاها 66/46 درصد بود و نیز پای چپ (برتر) در کاراته کاها با 71/60 درصد و پای راست (برتر) در کشتی گیران با 27/77 درصد بیشترین شیوع پیچ خوردگی را به خود اختصاص دادند. در بررسی میزان شدت پیچ خوردگی، شدت پیچ خوردگی غیربرخوردی مچ پا در رشته کشتی بیشتر از رشته کاراته بود و بیشترین میزان آسیب در کاراته کاها، آسیب خفیف با 14/57 درصد و در کشتی گیران آسیب متوسط با 81/31 درصد بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بین قوس طولی داخلی پا در ورزشکاران آسیب دیده و سالم اختلاف معنی داری وجود دارد. این اختلاف در کاراته کاها مشاهده شد. ورزشکاران سالم قوس طولی داخلی پای راست کاهش یافته ای در مقایسه با ورزشکاران آسیب دیده داشتند. نتایج تاکید می کند که ویژگی های قوس کف پا در رشته های کشتی و کاراته نمی تواند به تنهایی عامل خطرزای داخلی برای پیچ خوردگی غیربرخوردی مچ پا در این ورزشکاران باشد.