اثر رژیم آبیاری و نیتروژن بر فنولوژی، عملکرد دانه و اسانس روغنی بابونه

به منظور دستیابی به رژیم آبیاری و کودی مناسب در بابونه با تکیه بر برخی صفات مرتبط با عملکرد، آزمایشی در تبریز در سال زراعی 1386 به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه فاکتور دور آبیاری (I) شامل 6، 12 و 18 روز یک‎بار به عنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریل کود نیتروژنه (N) شامل 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار و تقسیط کود (T) شامل کاشت (100%) (T1)، کاشت(50%) و ساقه روی(50%) (T2) و کاشت(25%)، ساقه روی(50%) و آستانه گل‎دهی(25%)(T3) به عنوان عامل فرعی اجرا شد. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش فواصل آبیاری از 6 به 18 روز، زمان گل‎دهی را در سطوح اول، دوم و سوم کود به ترتیب 2/8، 12 و 5/13 روز به جلو انداخت. بیشترین زمان تا رسیدگی دانه در تیمار دور آبیاری شش روز یک‎بار با 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و کمترین آن در دور آبیاری 18 روز یک‎بار با 50 کیلوگرم کود بود. افزایش میزان کود نیتروژنه مصرفی از50 به 100 کیلوگرم در هکتار، عملکرد گل را 5/7% فزونی بخشید. درصد اسانس گل از 48/0% در تیمار دور آبیاری 18 روز یک‎بار با 150 کیلوگرم کود تا 98/0% در تیمار دور آبیاری 12 روز یک‎بار با 100 کیلوگرم کود تغییر یافت. تقسیط کود روی عملکرد اسانس تاثیر گذاشت و بیشترین عملکرد (82/2 لیتر در هکتار) در تیمار تقسیط کود به‎صورت کاشت (50%) و ساقه روی (50%) حاصل شد. با افزایش فواصل آبیاری از 12 به 18 روز عملکرد اسانس و عملکرد دانه به ترتیب 49% و 37% کاهش یافت. کاربرد کود به‎صورت T3 در مقایسه با T2 و T1 موجب افزایش عملکرد دانه به ترتیب برابر 7/9 کیلوگرم در هکتار و 8/17 کیلوگرم در هکتار شد.