ارزیابی نیازهای درمانی ارتودنسی دانش آموزان دختر 18-14 ساله شهر اصفهان با استفاده از شاخص IOTN

این مطالعه به منظور ارزیابی نیاز به درمان ارتودنسی دانش آموزان دختر 18-14 ساله شهر اصفهان بر اساس شاخص IOTN (Index of orthodontic treatment need) در سال 89-1388 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 370 دانش آموز دختر 18-14 ساله شهر اصفهان، به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. نمونه ها با دو جزء شاخص IOTN (Index of orthodontic treatment need) شامل جزء سلامت دندانی (DHC یا Dental health componenet) و جزء زیبایی (AC یا Aesthetic component) به طور کلینیکی معاینه شدند. نتایج با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل محاسبه میزان ها و ضریب همبستگی Spearman تفسیر شدند (05/0 > p value).
از بین نمونه ها 8/10 درصد در درجه 5، 5/13 درصد در درجه 4، 8/23 درصد در درجه 3 و 8/51 درصد در درجه 1 و 2 DHC بودند. در درجه 5 بیشترین مال اکلوژن مربوط به i (رویش نیافته)، در درجه 4 مربوط به d (جابه جایی نقاط تماس دندان ها > 4)، در درجه 3 مربوط به d(4 ≥ جا به جایی نقاط تماس دندان ها > 2)، در درجه 2 مربوط به d (2 ≥ جا به جایی نقاط تماس دندان ها > 1) بود. همچنین بر اساس AC، 8/98 درصد در گروه بی نیاز از درمان و 1 درصد در گروه بینابینی و 0 درصد در گروه نیاز قطعی به درمان، قرار گرفتند. بین جزء زیبایی و جزء سلامت دندانی رابطه معنی داری یافت نشد (294/0 = p value).
3/24 درصد دانش آموزان دختر 18-14 ساله شهر اصفهان نیازمند درمان ارتودنسی بودند و شایع ترین مال اکلوژن جا به جایی نقاط تماس دندان ها و دندان رویش نیافته و اورجت بود.