بررسی ارتباط بین توزیع چربی در سی تی اسکن شکم با برخی فاکتورهای فیزیکی و بیوشیمیایی در افراد مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی: مطالعه ی GAAMI

این مطالعه جهت بررسی ارتباط میزان چربی شکمی با عوامل خطرساز بیوشیمیایی و فیزیکی در افراد مبتلا به آنژین پایدار انجام شد.
این مطالعه بر روی بیماران40 تا 60 سال مبتلا به آنژین پایدار انجام شد. سطوح مختلف چربی شکمی (احشایی، زیرجلدی سطحی و زیرجلدی عمقی) با استفاده از سی تی اسکن مشخص گردید. شاخص آنتروپومتریک، فشار خون و قند خون ناشتا، پروفایل چربی، لپتین و آپولیپوپروتئین های A و B اندازه گیری و برای آنالیز نتایج از آزمون همبستگی و Student-t استفاده شد.
در مجموع 66 مرد و 88 زن مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین دور کمر، شاخص توده ی بدنی، آپولیپوپروتئین A، لپتین و تمامی اندازه های چربی در زنان و مردان متفاوت بود. سطوح مختلف چربی شکمی در زنان بیش تر از مردان بود. همبستگی بین وزن، شاخص توده ی بدنی، دور کمر و لپتین سرم با تمام سطوح چربی شکمی معنی دار بود (001/0 > P)، در حالی که سایر متغیرها رابطه ی معنی داری با سطوح چربی نداشتند.
ارتباط شاخص توده ی بدنی و دور کمر با چربی های زیرجلدی و احشایی در هر دو جنس، نشان دهنده ی تاثیر چاقی بر سایر عوامل خطر می باشد که بایستی با کنترل وزن، چربی های شکمی را کنترل کرده، در نتیجه سایر عوامل خطر را کنترل نماید.