اثر پیاده روی هشت هفته ای بر غلظت لیپوپروتئینa سرم زنان یائسه غیرورزشکار

لیپوپروتئینa یکی از عوامل خطرزای جدید قلبی - عروقی است که بالارفتن غلظت آن باعث افزایش بیماری های قلبی - عروقی می شود. به دلیل اهمیت فعالیت بدنی درپیشگیری از بیماری های قلبی - عروقی، این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته پیاده روی بر غلظت لیپوپروتئینa سرم زنان یائسه غیرورزشکار انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی 22زن یائسه با دامنه سنی 55-47 سال که فاقد بیماری خاص بودند؛ توسط فراخوان در شهرستان بجنورد طی تابستان 1388 انتخاب شدند. زنان به صورت تصادفی به گروه های تجربی (12 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. ابتدا اندازه گیری ابعاد بدنی و آنتروپومتریکی شامل قد، وزن، شاخص توده بدنی، درصدچربی بدن و نسبت دورکمر به دورباسن انجام شد. سپس نمونه خون ناشتا از ورید قدامی بازوی افراد گرفته شد. افراد گروه تجربی در برنامه پیاده روی هشت هفته ای (با شدت 60درصد ضربان قلب ذخیره، به مدت30دقیقه در هفته اول و 70درصد ضربان قلب ذخیره و زمان 60دقیقه در هفته آخر) شرکت کردند. گروه کنترل در برنامه ورزشی شرکت نکردند. سپس مجددا اندازه گیری های آنتروپومتریکی و خونگیری انجام شد و میزان لیپوپروتئینa سرم اندازه گیری شد. برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون بین گروه ها از آزمون t-student مستقل و آزمون یومن ویتنی استفاده شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط لیپوپروتئینa با اندازه های آنتروپومتریکی استفاده گردید.
میزان لیپوپروتئینa سرم قبل و بعد از تمرینات (پیش آزمون 1/4±5/12 و پس آزمون 3±5/10)، شاخص توده بدنی، نسبت دورکمر به دورباسن و درصدچربی در گروه تجربی کاهش معنی داری یافت (P<0.05)؛ اما این تغییرات در گروه کنترل معنی دار نبود. در بررسی رابطه بین عوامل در گروه تجربی بین لیپوپروتئینa با اندازه های آنتروپومتریکی نیز ارتباط آماری معنی داری یافت نشد.
نتایج این تحقیق نشان داد که انجام هشت هفته برنامه پیاده روی سبب کاهش غلظت لیپوپروتئینa سرم، شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به دور باسن زنان یائسه شده است.