مقایسه دو روش بی حسی نخاعی در حالت های خوابیده به پهلو و نشسته در جراحی عروق اندام تحتانی

بیماران تحت عمل جراحی عروقی اندام تحتانی که توسط جراحان متبحر عروق تحت عمل جراحی قرار می گیرند از لحاظ تمهیدات بیهوشی بسیار پرخطر تلقی می گردند. در این مطالعه مقایسه دو روش بی حسی نخاعی در حالت های خوابیده به پهلو و نشسته از نظر همودینامیک و مدت بی دردی در بیماران تحت جراحی عروق اندام تحتانی توسط داروی بوپیواکایین (5/0%) هیپربار صورت پذیرفته است.
برای 40 بیمار که به دو گروه 20 نفره تقسیم بندی شدند در دو حالت نشسته (Sitting position) و حالت خوابیده به پهلو (Lateral position) داروی بوپیواکایین هیپربار 5/0% به میزان ml3 در فضای ساب آراکنویید تزریق گردید. سطح بی حسی بیماران T10 در نظر گرفته شد و نتایج از نظر همودینامیک و مدت بی دردی در دو گروه مقایسه شد.
اختلاف آماری معنی داری بین تغییرات فشار خون متوسط شریانی، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک دو گروه وجود داشت (05/0P<). اختلاف آماری معنی داری بین تغییرات ضربان قلب در کلیه زمان های مورد بررسی در دو گروه وجود داشت (05/0P<)؛ اما در مورد ضربان قلب در دقایق نخست و سی ام اختلاف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان نمی داد (05/0P>). طول بی حسی در گروه خوابیده به پهلو به میزان معنی داری طولانی تر و میزان مایع مصرفی در گروه نشسته به میزان معنی داری بیشتر بود (05/0P<).
در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که میزان تغییرات همودینامیک در بیهوشی اسپاینال با بوپیواکایین در پوزیشن خوابیده به پهلو کم تر از نشسته می باشد.