نقدی بر کتاب تاریخ اسلام اثر دکتر فیاض

کتاب تاریخ اسلام، نوشته مرحوم دکتر علی اکبر فیاض (متوفی 1350 ش) از اولین آثاری است که در زبان فارسی و به سبکی نو در زمینه تاریخ اسلام تدوین گردیده و درحجمی اندک، دوره ای نسبتا طولانی از صدر اسلام تا پایان دولت عباسیان را دربرمی گیرد. این کتاب به رغم داشتن ویژگی های مثبت که ناشر در مقدمه کتاب به آن اشاره کرده است، در فصول مربوط به دوران نبی اکرم (ص) و خلفای راشدین حاوی مطالب انتقاد برانگیزی است که در این مقاله، مواردی از آن ها از جهات مختلف تاریخی، کلامی و نگارشی مورد نقد قرار گرفته و هریک به فراخور موضوع و ذیل دسته بندی های مربوطه ارائه می گردد. ارائه چهره ای ناروادار و بی تساهل از پیامبر (ص) و مسلمانان صدر اسلام و نقل کثیری از این گونه روایات در کتاب مذکور که باعث برداشت های غلط از شخصیت و سیره رسول اکرم (ص) می گردد، سبب اصلی در ساماندهی این مقاله بوده است. به همین لحاظ، مقاله حاضر با نقد یکی از این روایات که به زعم راقم این سطور «خشن ترین روایت» موجود در این کتاب درباره پیامبر (ص) و اصحابش می باشد، آغاز شده است.