اثر دو نوع محیط کشت، اسید جیبرلیک و چند فاکتور فیزیکی بر جوانه زنی جنین های گردوی ایرانی (Juglans regia L)

در این آزمایش اثر دو نوع محیط کشت، اسید جیبرلیک و شرایط تاریکی/سرما و روشنایی/گرما بر روی جوانه زنی جنین های بالغ یک گونه بومی گردو بررسی شد. میوه های بالغ 22 هفته پس از گرده افشانی انتخاب شدند و پس از ضد عفونی جنین های بالغ همراه با قسمتی از قطعات کوتیلدونی استخراج شدند و سپس بر روی محیط کشت MT و DKW تغییر یافته که با غلظت های مختلفی از اسید جیبرلیک تهیه شده بود کشت شدند. سپس کشت ها به موقعیت های مختلف فیزیکی از جمله موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرمایی (دمای 2±4 درجه سانتیگراد) و موقعیت کشت روشنایی با تیمار حرارتی (5/16 ساعت دوره نوری و دمای 2±25 درجه سانتیگراد) منتقل شدند. اختلاف معنی داری بین محیط های کشت مختلف، غلظت های اسید جیبرلیک و فاکتورهای فیزیکی مشاهده شد. درصد جوانه زنی جنین ها و طول شاخه اصلی در محیط کشت DKW تغییر یافته، موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرما و 2 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر بود. محیط کشت MT و موقعیت کشت تاریکی با تیمار سرمایی برای تکثیر ریشه نسبت به محیط کشت DKW تغییر یافته و موقعیت کشت روشنایی با تیمار گرمایی بسیار موثر بود. در این آزمایش اسید جیبرلیک اثر منفی بر روی رشد ریشه داشت، بطوریکه طول ریشه اصلی در صفر میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک نسبت به 2 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بیشتر بود. درصد جوانه زنی جنین ها هنگامی که تیمار سرمایی و اسید جیبرلیک به طور همزمان به کار برده شدند در مقایسه با هنگامی که آنها به طور جداگانه به کار برده شدند بیشتر بود (با 17/63 درصد جوانه زنی).