ارزیابی خطرات بالقوه پالایشگاه شیراز با روش تجزیه و تحلیل حالات خطر FMEA و اثرات ناشی از آن

روش تجزیه و تحلیل حالات خطر و اثرات ناشی از آن روشی است که به طور سیستماتیک به شناسایی دلایلی که یک محصول یا یک فرآیند می تواند با آن مواجهه داشته باشد و نتایج و اثرات ایجاد شده آن می پردازد. هدف این مطالعه ارزیابی خطرات بالقوه موجود در بخش های مختلف پالایشگاه شیراز با استفاده از این تکنیک ارزیابی ریسک می باشد.
در یک مطالعه مقطعی، فعالیت های فرزکاری، جوشکاری، حمل و نقل و جابجایی اجسام و غیره در پالایشگاه شیراز با استفاده از رابطه نمره اولویت خطر پذیری (RPN: Risk Priority Number) برای تک تک فعالیت های فوق مورد بررسی قرار گرفت سپس نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار Excel مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بالاترین سطح نمره RPN در فعالیت های حمل و جابه جایی اجسام و قسمت تراشیدن سطوح خارجی به ترتیب قبل و بعد از اقدامات اصلاحی دارای عدد RPN(200 و210) و (72 و84) می باشد. در حالی که نمره اولویت پذیری خطر در فعالیت های جوشکاری و مته کاری خارجی به ترتیب قبل و بعد از اقدامات اصلاحی دارای عددRPN(144و120) و (24و36) می باشد ولی یافته ها نشان می دهند که فعالیت هایی که نمرهRPN پایینی دارند دارای اولویت بیشتری نسبت به فعالیت های با نمره دهی بالاتر از نظر شدت آسیب می باشند.
با توجه به بالا بودن نمرهRPN در برخی از فعالیت ها مانند جابجایی و حمل و نقل اجسام و فرزکاری می توان با به کارگیری اقدامات کنترلی مناسب به سطح ریسک قابل قبولی رسید که نشان دهنده مفید و کارا بودن روشFMEA می باشد.