رسوب زایی و فرسایش پذیری بین شیاری در بخشی از مراتع سجزی- کوهپایه اصفهان با استفاده از باران ساز مصنوعی

به منظور بررسی وضعیت فرسایش پذیری و تولید رسوب اراضی مرتعی، بخشی از زیرحوضه سجزی- کوهپایه واقع در حوزه آبخیز زاینده رود انتخاب گردید. در این واحد کاربری، دستگاه باران ساز مصنوعی جهت تولید رواناب و رسوب و اندازه گیری رسوب زایی به کار گرفته شد. فرسایش پذیری نیز با استفاده از عامل K در مدل USLE برآورد گردید. به منظور بررسی عوامل موثر در رسوب زایی و فرسایش پذیری، از مجاور هر پلات کوچک نمونه برداری از خاک صورت گرفت و برخی از عوامل فیزیکی و شیمیایی در آن ها اندازه گیری و آنالیز شد. طبق نتایج، برای فرسایش پذیری در این اراضی مقدار به نسبت کمی به دست آمد (مقدار متوسط K برابر t. h/MJ. mm 23/0) که این مساله را می توان به بافت درشت این خاک ها نسبت داد. طبق نتایج مدل های رگرسیونی و ضرایب همبستگی، پارامترهای ماسه، سیلت، ماسه خیلی ریز، سیلت + ماسه خیلی ریز، رطوبت و کربنات کلسیم بیش ترین تاثیر را در تولید رسوب و فرسایش پذیری داشته اند.