اثربخشی درمانگری شناختی- رفتاری و شناخت درمانگری مذهبی بر اضطراب دانش‎آموزان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمانگری شناختی- رفتاری و شناخت درمانگری مذهبی بر اضطراب دانش‎آموزان دبیرستانی شهر تهران بود.
در یک مطالعه تجربی، 45 دانش آموز دارای سطوح بالای اضطراب به تصادف در سه گروه درمانگری شناختی- رفتاری، شناخت درمانگری مذهبی و گروه کنترل قرار گرفتند. درمانگری شناختی- رفتاری و شناخت درمانگری مذهبی در طول 8 جلسه هفته ای یک بار برای دو گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. مقیاس اضطراب کتل به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به‎کار برده شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات اضطراب در گروه های آزمایشی در مرحله پس آزمون و پیگیری به‎طور معناداری پایین تر از گروه کنترل بود، لیکن بین اثربخشی درمانگری شناختی- رفتاری و شناخت درمانگری مذهبی در کاهش اضطراب دو گروه، تفاوت معناداری یافت نشد.
درمانگری شناختی- رفتاری و شناخت درمانگری مذهبی تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش اضطراب دانش‎آموزان دارند. نتایج این پژوهش، برای تحقیقات آینده در زمینه کاربرد رواندرمانی چند بعدی در درمان اختلالات روانی تلویحاتی را در بر دارد.