بررسی میزان تجمع برخی فلزات سنگین در بافت نرم و پوسته دوکف های خوراکی (Amiantis umbonella (Lamarck، 1818 در ساحل بندرعباس، خلیج فارس

دوکفه ای خوراکی Amiantis umbonella در سواحل گلی- ماسه ای قسمت های شمالی خلیج فارس، بندرعباس حضور دارد و یکی از گونه های فراوان در این مناطق می باشد. در این مطالعه نمونه برداری از این دوکفه ای (240 عدد دوکفه ای)، آبهای سطحی (12 نمونه آب) و رسوبات (12 نمونه رسوب) در دو فصل تابستان و زمستان 1388(یکبار نمونه برداری در هر فصل) در دو ایستگاه (ایستگاه اول، پارک غدیر، ́20 °56 طول شرقی و ́11 ° 27 عرض شمالی و ایستگاه دوم، نخل ناخدا، ́23 °56 طول شرقی و ́10 ° 27 عرض شمالی) از ساحل گلشهر بندرعباس انجام پذیرفت. میزان تجمع 8 فلز Fe،Mg، Zn، Pb، Cd،Ag، As و Cu در قسمت های مختلف بدن دوکفه ای ها، آبهای سطحی و رسوبات منطقه مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به کمبود اطلاعات روی تجمع فلزات در ماکروبنتیک های این مناطق، مطالعه حاضر گزارش اولیه ای از میزان تجمع فلزات سنگین در این دوکفه ای حفار است. با توجه به نتایج بدست آمده هیچ تفاوت معنی داری در تجمع فلزات سنگین در دوکفه ای ها بین دو ایستگاه و دو فصل مشاهده نگردید (05/0P≥). حداکثر و حداقل تجمع فلزات در دوکفه ای ها بترتیب مربوط به فلز Mg (7823±10000 میکروگرم بر گرم وزن خشک) و فلز Ag (0/00±3/0< میکروگرم بر گرم وزن خشک) می باشد. در کل فلزهای Mg و Ag بترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را در دوکفه ای، آبهای سطحی و رسوبات منطقه داشتند. این دوکفه ای با توجه به تجمع برخی فلزات در قسمتهای مختلف بدن با غلظت های بیشتر از آب و رسوب، می تواند بعنوان یک شاخص زیستی (Bioindicator) برای فلزاتAs، Pb،Cu، Ag و Zn معرفی شود. بین تجمع فلزات در دوکفه ای، آب و رسوب ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0P≤). همینطور میان تجمع فلزهای Cd، Pb و Agو طول دوکفه ای همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت (05/0P≤).