بررسی فراوانی آنتی بادی های ضد استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A در کودکان با علایم اختلال سایکولوژی PANDAS: مطالعه مورد- شاهدی

عفونت استرپتوکوکی ریسک بروز پانداس (اختلالات عصبی روانی ناشی از استرپتوکوک در کودکان) را افزایش می دهد. هدف این مطالعه مقایسه آنتی بادی های ضد استرپتوکوک در کودکان با علایم پانداس (وسواس و بیش فعالی) و کودکان سالم می باشد.
این مطالعه مقطعی/ مورد شاهدی در درمانگاه روان پزشکی و کودکان بیمارستان رسول اکرم تهران طی سال های 1389-1387 انجام شد. آنتی استرپتوکیناز، آنتی استرپتولایزین و آنتی DNase با روش الایزا و به طور کمی با استفاده از کیت های آزمایشگاهی ABCam; ELISA; USA در سرم 79 بیمار و 39 نفر شاهد اندازه گیری و مقایسه گردید.
هر سه نوع آنتی بادی در سرم بیماران و گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت. آنتی استرپتولیزین با حد مرزی 195، حساسیت 90% و ویژگی 82%، ارزش اخباری مثبت 92%، میزان آنتی بادی بین گروه بیمار و کنترل تفاوت داشت. آنتی استرپتوکیناز با حد مرزی 223 حساسیت 82% و ویژگی 82%، ارزش اخباری مثبت 95% و بین دو گروه بیمار و سالم اختلاف واضحی داشت. آنتی DNase با حد مرزی (Cut off) 140 حساسیت 92% و ویژگی 82%، ارزش اخباری مثبت 92% و بین گروه بیمار با گروه سالم تفاوت واضحی داشت.
چون هر سه نوع آنتی بادی بر علیه استرپتوکوک در بیماران مبتلا بهOCD and ADHD (پانداس) به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل است احتمالا عفونت استرپتوکوک نقش واضحی در این بیماری دارد. درمان عفونت های استرپتوکوکی با پنی سیلین طولانی مدت انجام می شود، استفاده از درمان های تهاجمی تر برای بیماران مبتلا به پانداس مانند تعویض پلاسما و ایمونوگلوبولین وریدی نیاز به مطالعات بالینی در آینده دارد.