کاربرد شاخه های ژئوماتیک در مطالعات و برنامه ریزی شهری

روش‎های ژئوماتیک امروزه به‎عنوان مجموعه‎ای از کارآمدترین روش‎ها در تجزیه و تحلیل‎ها و تفسیرهای مربوط به موضوعات مطرح در برنامه ریزی شهری چشم‎اندازهای روشنی پیش روی متخصصان و دست‎اندرکاران این عرصه قرار داده است. از طرف دیگر با پیشرفت روزافزون سیستم‎های ژئوماتیک و کاربرد آن در برنامه ریزی شهری و جهت‎گیری مدیریت شهری کشور در جهت استفاده از این سیستم‎ها در مدیریت و خدمات شهری می‎توان از توانایی های ژئوماتیک به عنوان ابزاری در شناسایی مشکلات شهری بر اساس معیارها و شاخص‎ها سود جست.
در شهر‎های کنونی با پیچیدگی ها، عدم قطعیت‎ها و عوامل متعددی که بر نحوه‎ی توسعه ی آن اثر می‎گذارد، روش‎های سنتی در حل مسائل فضایی نظیر روی هم گذاشتن دستی نقشه ها دیگر نمی‎تواند پاسخ گو باشد. سرعت رشد و دگرگونی شهر‎ها و همچنین حجم انبوه عوامل تاثیرگذار بر مسائل فضایی در شهر چاره‎ای جز استفاده از یک چارچوب معین مبتنی‎بر GIS در حل مسائل فضایی در شهرسازی باقی نگذاشته است.
پیاده‎سازی سیستم ژئوماتیک با نگرش به موضوعات شهری علاوه‎بر زمینه‎سازی گرایش مدیریت شهری در به‎کار‎گیری سیستم‎های نوین مدیریتی، ضمن استفاده از کاربرد‎های گسترده ی این سیستم‎ها در مدیریت شهری، نیاز مدیران برای شناسایی بافت‎های شهری بر اساس ملاک‎های مختلف با پارامتر‎های متفاوت را برآورده می‎سازد. (کوهساری، 1386، ص1)تعیین جایگاه ژئوماتیک متشکل از فتوگرامتری (نقشه‎برداری هوایی)، سنجش از دور (RS)، نقشه‎برداری زمینی و سیستم‎های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در عرصه های مختلف مطالعات شهری محور‎های اصلی مورد بحث در این مقاله هستند که از نقطه‎نظر‎های کاربرد و مدیریت این نوع اطلاعات مورد بررسی قرار خواهند گرفت. در این تحقیق مهم‎ترین پارامتر‎های مطرح در هر یک از این کاربرد‎ها با توجه به نیازهای موجود در برنامه ریزی های شهری تعیین می‎شود. نتایج این مقاله حاکی از اهمیت روش‎های ژئوماتیک در استفاده های چند منظوره در برنامه ریزی و مطالعات شهری است.