بررسی ارگونومیک وضعیت بدن حین انجام کار در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه

شیوع بالای اختلالات عضلانی- اسکلتی ناشی از کار به ویژه در مشاغلی چون پرستاری که با فعالیتهایی چون تغییر وضعیت بیماران همراه است، توجه متخصصان بهداشت حرفه ای را به لزوم کاربرد علم ارگونومیک جلب نموده است.
مطالعه حاضر با هدف تعیین ارگونومیک وضعیت بدن حین انجام تغییر وضعیت بیماران توسط پرستاران بخشهای مراقبت ویژه انجام گرفته است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع تحلیلی، 91 پرستار شاغل در بخشهای مراقبت ویژه 4 مرکزآموزشی درمانی شهر رشت به روش سرشماری انتخاب و با استفاده از ابزاری دو بخشی شامل پرسشنامه مرتبط با مشخصات فردی و ابزار استاندارد بررسی سریع کل بدن(REBA) از نظر وضعیت ارگونومیک بررسی شدند. داده ها با استفاده از روش خود ایفاء(در بررسی مشخصات فردی) و مشاهده(در بررسی ارگونومیک وضعیت بدن) گردآوری و با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی در نسخه 16SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج این مطالعه بیانگر آن است که نمره کسب شده اکثریت(7/77%) واحدهای مورد پژوهش، در مقیاس ابزار ربا، در محدوده 7-4 بوده است که تراز خطر متوسط و نیاز ضروری به تغییر وضعیت را نشان می دهد. تنها(4/19%) از واحدهای مورد پژوهش در حین انجام تغییر وضعیت بیماران وضعیت ارگونومیک مطلوب داشتند که با سمت پرستار(007/0>P) و سابقه کار کمتر در بخش ویژه (0001/0>P) دارای ارتباط مستقیم معنی دار بوده است.
با توجه به نامطلوب بودن ارگونومیک کار در بیش از(80%)موارد تغییر وضعیت بیماران توسط پرستاران، ضرورت توجه بیشتر به این مقوله، تعیین عوامل موثر برآن و برنامه ریزی های ضروری در زمینه ارتقای اصول ارگونومیک بدن جهت بهبود وضعیت بدن حین کار و در نتیجه کاهش صدمات در پرستاران مشخص می گردد.