بررسی موردی سندرم روده ی کوتاه

سندروم روده کوتاه در بزرگسالان به حالتی است که در آن طول روده کوچک کمتر از 200سانتی متر باشد. تعریف عملکردی این سندروم وقتی است که ظرفیت جذبی روده ناکافی بوده و سبب ایجاد علایم بالینی مثل اسهال، دهیدراسیون و سوء جذب می شود.
معرفی بیمار: بیمار آقای 31 ساله ای است که از 3 هفته پیش از مراجعه به بیمارستان دچار درد پهلوی چپ شده اند. بیمار در نهایت با تشخیص پریتونیت و گانگرن روده باریک تحت عمل جراحی رزکسیون و آناستوموز قرار گرفتند و فقط حدود 10-15 سانتی متر ابتدای ژژونوم و 30 سانتی متر دیستال ایلئوم برای بیمار باقی ماند. کولون مشکلی نداشت و بیمار حدود یک سال بعد از عمل بدون نیاز به TPN زندگی معمول پیدا کرد.
در بیماران با ایسکمی مزانتریک حاد که به دلیل گانگرن روده باریک لاپاراتومی می شوند، چنانچه طول روده باریک سالم باقی مانده خیلی کوتاه باشد، اغلب رزکسیون و آناستوموز توصیه نمی شود، زیرا احتمال زنده ماندن بیمار با این طول روده باریک کم است. ولی با توجه به بیمار فوق توصیه می شود در این بیماران و یا در هر حالت دیگری که کولون سالم است و می توان 15-10 سانتی متر ابتدای ژژنوم و 30-20 سانتی متری انتهای ایلئوم را سالم نگه داشت، بهتر است بیمار تحت جراحی کامل رزکسیون و آناستوموز قرار گیرد و احتمال زنده ماندن بیمار بدون وابستگی به تغذیه وریدی در واقع وجود دارد.