بررسی جاودانگی عذاب کفار در جهنم از منظر صفت رحمت الهی

از منظر تجربه دینی، ذات خدا به وصف اخلاقی رحمت متصف می شود و نظریه معلولی معنا که در حوزه معناشناسی فلسفی مطرح است این امکان را به وجود می آورد که وصف اخلاقی رحمت، به همان معنای انسان انگارانه آن، یعنی دلسوزی و مهربانی، درباره ذات خدا به کار رود. با توجه به مفاد نظریه معلولی معنا، می توان ادعا کرد که مهربان و دلسوز بودن خداوند منافی با تنزه و بساطت ذات او نیست. معناشناسی کفر در قرآن کریم نشان می دهد که کفار همان ظالمان پایمال کننده اخلاق هستند که تا حد ممکن و تا زمانی که مایل اند بر مظلومان ظلم روا می دارند. رحمت خدا یا همان دلسوزی او برای مظلومان اقتضا می کند که داد آن ها را از کفار بازستانده و آن ها را تا زمانی که مایل است در جهنم عذاب کند. این شیوه از عذاب، دقیقا بسان روش کفار در ظلم به مظلومان است. وسعت فراگیر رحمت خداوند به دار دنیا اختصاص دارد اما در دنیای دیگر، رحمت خداوند به مومنان محدود است و مانع عذاب جاودانه کفار در جهنم نیست.